μείναμε μόνοι
με τις κραυγές στις τσέπες
και με το λείψανο της ελπίδας
να το κλωτσάμε στο σταθμό μηχανικά
σαν ένα άδειο πακέτο από τσιγάρα
Μόνοι με την καπνιά
που σαν σάπιο ποτάμι
ξεχύνεται απ' τη φάμπρικα
και μας τυλίγει
μόνοι με την πανσέληνο στα μάτια
και με μια μπάντα
να παίζει ροκ μέσα στο κρανίο μας
ονειρευόμαστε αστείρευτους έρωτες
πράσινα λιβάδια
και κόκκινα λάβαρα
που ανεμίζουν στα δημόσια κτίρια
Σαν ξημερώσει
θα είμαστε στη ρίζα μιας παπαρούνας
Δημήτρης Βάρος / "Θηρασία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου