Αποχαιρετισμός - Δημήτρης Κρανιώτης

Με λερωμένες τις παλάμες μου
απ’ των χωραφιών τις λάσπες
αποχαιρέτισα πουλιά που πετούν
στου ήλιου τα μονοπάτια,
αγγίζοντας ένα σύννεφο
που έβρεχε ασταμάτητα
πλημμυρίζοντας τα στάχυα
όλο δάκρυα.


Δημήτρης Κρανιώτης 

"Ενδόγραμμα" 

Ποτε άτονο - Καλλιόπη Μπαγουλή

Τίποτα πιο επικίνδυνο
από ένα "πότε;"
παραμελημένο.
Κακιώνει.
Στραβώνει.
Τόσο όσο χρειάζεται
για να γλιστρήσει ο τόνος
στη λήγουσα.


Καλλιόπη Μπαγουλή

"Στάσου λίγο" 

Θυμήσου σώμα - Κωνσταντίνος Καβάφης

Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεβάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ’ εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ’ ετρέμανε μες στη φωνή - και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες - πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κοίταζαν·
πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα.


Κωνσταντίνος Καβάφης 

Πιο πολύ - Ιωάννα Λεκκάκου

Θα ‘θελα να μου μιλάς.
Μίλα μου!
Κάθε εικόνα σου
δαγκωνιά στο μυαλό μου,
ένεση χαλαρωτική στις αισθήσεις μου.
Μίλα μου!
Είμαι καλός ακροατής.
Λαχταρώ για δαγκωνιές.
Όσο περισσότερες οι μελανιές τους,
τόσο μακρύτερα τα ταξίδια μου.
Μίλα μου!
Δάγκωσέ με χωρίς έλεος.
Από τις λέξεις σου τις αιχμηρές
σ’ αναγνωρίζω
και σε ποθώ.
Μίλα μου!


Ιωάννα Λεκκάκου

Να μην ανησυχείς - Γιάννης Μαρρές

Όταν κλείνομαι στον εαυτό μου
Και δείχνω ότι σε ξέχασα
Να μην ανησυχείς.

Ψάχνοντας να βρω το δρόμο
Που θα μας οδηγήσει προς το φως
Εσένα σκέφτομαι και τότε.

Χίλιες φορές σου το ‘χω πει
Για να σε πείσω. Κι ακόμα μια:
Να μην ανησυχείς.


Γιάννης Μαρρές  /  "Αγάλματα στη βροχή" 

Μετουσίωση - Χριστίνα Λαμπούση

Κρεμασμένη στο τσιγκέλι 
έτοιμο το σφαχτό 
στην ουρά παρακαλώ
όλοι θα πάρετε 
το αίμα της 
στάζει ακόμα στις πλάκες 
 
Μπούτι στην κυρία με το καπέλο 
κοιλιά και λαιμό στον νεαρό 
πετάξτε την καρδιά της
άνοστο κομμάτι 
θα κόψει η σούπα 
τι να φας από δαύτη 
εδώ το καλό το πράγμα
ένα, δύο, τρία
κατακυρώθηκε στον κύριο εκεί στο βάθος
συγγενής μού μοιάζει  
προνόμιο ειδικό τού πρέπει 
 
Ήλιε της, είπες θα τη φωτίσεις 
-μα γι’ αυτό δεν σε έβαλαν στον ουρανό;-
κι αυτή σε πίστεψε
πριν ο αλέκτωρ λαλήσει 
έκαψες κάθε αγνή της ίντσα  
 
Γελάστηκες κακό
νόμισες το τετέλεσται θα με λυγίσει 
εχθρό σε λες εσύ
εγώ ευεργέτη
όπλο μου ο πόλεμός σου
 
Εγκαίνια σήμερα  
καλώς ορίσατε 
δίπλα στη γέφυρα των στεναγμών
η όντως Ζωή μάς περιμένει 
άνευ πτώσεως 
ουδεμία ανάστασις ευοδούται
 
Μόνο κατά μέτωπον 
κερδίζεται η ειρήνη  


Χριστίνα Λαμπούση

Απόσταση - Πέτρος Βελούδας

Απόσταση από τα μάτια του ήλιου
σώμα νεκρό καμένο 
στις χρονοβόρες παραισθήσεις  του ονείρου
Απόσταση μοναξιά
από το παράθυρο των επιστολών του χρόνου
Γράμματα μακρινά, πεταμένα
στα σιωπηλά ταξίδια των κρυφών αναζητήσεων
στα ναυαγισμένα καράβια του πόθου
Απόσταση χαρά ξεχασμένη στα ντουλάπια
της άγρυπνης τύχης
μακριά με τα σύνορα του εικονικού εαυτού
που αναζητά τη δόξα της ταύτισης  των ελπίδων
Απόσταση, αυτή η κοντινή αναμέτρηση
του μη πραγματοποιήσιμου σταδίου των οραμάτων
κλείνει τις γέφυρες στην εξάπλωση του εφικτού
Απόδραση σε απόσταση αναπνοής από το σήμερα
Με την ίδια απόσταση πνίγεται
στα δάκρυα το φάντασμα του χρόνου. 


Πέτρος Βελούδας  /  "Παράλληλες πολιτείες" 

Αντί στεφάνου - Κοραλία Θεοτοκά

Ποια απάντηση, ποιος χτύπος στο κοιμισμένο στήθος σου αγόρι
γαζωμένο από τις σύγχρονες μηχανές σε σχήμα χελιδονιού
άγγελε με χλωρή γενειάδα κάτω από τις ερπύστριες
συνείδηση βαμμένη στον τοίχο και στις πέτρες
σώπασες τ' όνομά σου μες στη βοή της λάσπης
περιστέρι μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα
με το σύνθημα της δικαιοσύνης στο χώμα. 

Με το τραγούδι χαιρετίζω όσους μοχθούν
για τη ζωή, όχι στο χαμό της
για την τροφή, όχι τη στέρηση της
για τη γνώση, με τη γνώση
ενάντια στις αριθμομηχανές των κρεάτων
ενάντια στον οργασμό της κατανάλωσης
ενάντια στις τρομερές λυχνίες της δισχιλιετηρίδας. 

Θα 'ρθει ένας κόσμος χλόης αγόρι
και θα δουλεύουμε στη μοιρασιά των λουλουδιών.


Κοραλία Θεοτοκά

Άλλοθι - Παυλίνα Παμπούδη

Νυφικό το χαρτί και γράφω
Κυρτωμένο το φως και φθίνω

Μακραίνουν οι ίνες της φωνής
Καθώς βυθίζεται
Ακούγομαι πιο δυνατά
Καθώς βυθίζεται

Υπονοώ περισσότερα
Απ’ όσα μπορώ να φανταστώ
Γράφω-


Παυλίνα Παμπούδη  /  "Αυτός Εγώ" 

Μικρή σουίτα σε κόκκινο μείζον (1) - Γιάννης Ρίτσος

Κ' οι λέξεις
φλέβες είναι
μέσα τους
αίμα τρέχει
όταν σμίγουν οι λέξεις
το δέρμα του χαρτιού
ανάβει κόκκινο
όπως
την ώρα του έρωτα
το δέρμα του άντρα
και της γυναίκας.

Γιάννης Ρίτσος

"Τα ερωτικά" 
 

Ασκητής τ' ουρανού - Μαρία Αργυρακοπούλου

Ως σύννεφο σε συνάντησα
με τη ροή του φωτός
βυθισμένη στο βλέμμα σου
ασκητής τ' ουρανού
κοινωνούσες με τ' άστρα.
Δίπλα σου στάθηκα
να κοιτώ
να γροικώ
να μαθαίνω. 

Να ριγώ στην ανάσα σου
ν' ανασαίνω μαζί σου!


Μαρία Αργυρακοπούλου 

"Αποτυπώματα στο πουθενά"

Ορθοστάτης - Ράνια Ορφανάκου

θα ήθελα να μου φορέσω ξανά
τα παιδικά μου γόνατα
από γδαρσίματα και χώματα γεμάτα
ο πόνος να διαρκεί όσο ένα παγωτό χωνάκι
να λιώνουν οι απορίες στα μάτια 

είναι παρήγορο να μετράς εκείνα τα δάκρυα


Ράνια Ορφανάκου

Σιωπή - Αργύρης Χιόνης

Παράθυρο κλειστό
το πρόσωπό σου
και οι ρυτίδες,
που το μέτωπό σου χάραζαν,
γρίλιες μισανοιγμένες.
Έσκυψα τάχα
για να πάρω ένα φιλί
κι είδα το λογισμό σου
έναστρο ουρανό.


Αργύρης Χιόνης

Πορεία προς το άπειρο - Χρυσάνθη Ιακώβου

Δεν θυμάμαι -
ένα όνειρο
που διεκόπη έξαφνα
από έναν ύπνο,
κι εκείνα τα δάχτυλα
ένα βράδυ που έπαιζαν πιάνο
και προσπαθούσαν
να φτάσουν την αιωνιότητα,
και οι στροφές των δρόμων
και οι συστάδες των δέντρων
που κατάπιναν το αμάξι,
πορευόμασταν
άλλοτε τυφλοί
άλλοτε απελπισμένοι
μέχρι που αίφνης
μας βρήκε η νύχτα.


Χρυσάνθη Ιακώβου  /  "Τεθλασμένοι χρόνοι" 

Ωρίων (γ’) - Οδυσσέας Ελύτης

Των φθαρτών δακρύων απόγονοι
Κωπηλάτες των ματαίων λιμνών
Αφήσαμε το γήινο δέρμα
Και στον ψίθυρο των δέντρων ψαύσαμε
Τα λόγια μας
Για τελευταία φορά 

Τώρα στα μέτωπά μας γειτονέψανε άστρα!


Οδυσσέας Ελύτης 

"Προσανατολισμοί" 

Της χαράς - Ευαγγελία Τάτση

Όταν ήμουν πολύ νέα
με τα πολύχρωμα ρούχα μου
κι ένα καπέλο κόκκινο
καλούσα τη χαρά
- κι αυτή επέστρεφε -

μα τώρα πια
με τέτοια κόλπα δεν τη ρίχνω

γυρεύει σπίτι έτοιμο
να το ‘χω χτίσει θέλει
με τα χέρια μου  


Ευαγγελία Τάτση  /  "Φυτά εσωτερικού χώρου"