Κυριακή 17 Μαρτίου 2024

Πέντε μικρά θέματα (III) - Μανόλης Αναγνωστάκης

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
Κάτω απ’ τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
Νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά 

Κάμε να σ’ ανταμώσω, κάποτε, φάσμα χαμένο του πόθου μου
Κι εγώ ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ κρατώντας
Ακόμα μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες.

(Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς
Να γνωρίζω κανένανε κι ούτε
Κανένας με γνώριζε.)


Μανόλης Αναγνωστάκης 

Τα Ποιήματα  /  Εκδόσεις Πλειάς 

Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024

Σ’ όσους σπάσανε - Κατερίνα Γώγου

Σ’ όσους σπάσανε
Σ’ όσους κρατάνε
Κουρελιασμένοι απ’ τ’ αγριεμένα κύματα
πεταμένα υπολείμματα για πάντα από δω και μπρος
στο σκοτεινό θάλαμο της γης
με ισκιωμένο το μυαλό
απ’ το ξέφρενο κυνηγητό
τις ασάλευτης πορείας των άστρων
οι τελευταίοι
απόθεσαν το κουρασμένο κεφάλι τους
θυσία
στην τελετουργία των ανεμοστρόβιλων καιρών.
Κι άνθρωποι δεν υπήρχανε.
κι ένα άσπρο χιόνι σιωπής
σκέπασε οριστικά τις βυθισμένες πόλεις…


Κατερίνα Γώγου

ΤΟ ΞΥΛΙΝΟ ΠΑΛΤΟ  /  ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ


Κυριακή 10 Μαρτίου 2024

Παράπλευρες απώλειες - Περικλής Κοροβέσης

Είχα σβήσει με μπλάνκο το όνομά σου
από την ατζέντα μου.
Δεν περίμενα να ξαναπάρεις τηλέφωνο
ύστερα από τόσον καιρό.
Και όμως πήρες.
Ρώτησες αν ενοχλείς. Ήσουν ευγενική.
Το μέταλλο της φωνής σου, πολύτιμο όπως πάντα.
Ρώτησες αν γράφω.
Δεν ήθελες να με διακόψεις.
Εκτιμούσες πάντα την δουλειά μου.
Ρωτάς τι κάνω.
"Όλα καλά" σου λέω.
Τί να σου πω;
Με γάμησες.
Περίπατο έκανες στη ζωή μου και τη διέλυσες.


Περικλής Κοροβέσης 

Παράπλευρες καθημερινές απώλειες / Οι εκδόσεις των συναδέλφων 

Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024

Εκεί που γεννιούνται οι κορυφογραμμές - Θεοδώρα Βαγιώτη

Είμαι η ιστορία
στην παλάμη του προφήτη
αρχίζω αστρογέννητη
πώς ο ήλιος
πώς ο ουρανός
μ’ ένα στεφάνι
από άνθη αναπάντητα
γιατί
τελειώνω σβήνοντας
όπως το κερί
όπως το φως
με τ’ αγκάθια πληρώνοντας τον βαρκάρη
στην κεφαλή του ξύλου
που τίμησαν κάτι άνθρωποι
νεκροί ή άγιοι
πριν το τέλος
γελάστηκα
πως μπορώ να ξεκουράσω τα μάτια μου
στα χέρια του μέσα
μα με κάνει
σκόνη που πέφτει στο χώμα
και ποτέ
δεν έμαθα
τα λόγια μου


Θεοδώρα Βαγιώτη

ΜΑΡΜΑΡΟΓΛΥΦΕΙΟ [shine]  / Εκδόσεις στίξις


Δευτέρα 4 Μαρτίου 2024

Έξη χρόνια - Βύρων Λεοντάρης

Μες σ’ έξη χρόνια πώς ανδρώθηκαν οι κήποι,
πώς φούντωσε η μικρή πορτοκαλιά,
πώς μεγάλωσαν τα όνειρα στων κοριτσιών τα μάτια...
Κι εγώ
πάλεψα έξη χρόνια σα θηρίο για να ξεχάσω,
πάλεψα έξη χρόνια για ν’ αλλάξω - τίποτα δεν άλλαξε.
Η ίδια γεύση στο στόμα μου,
η ίδια βουή στα μάτια μου,  
η ίδια πληγή μες στην καρδιά μου
και σε κάθε πόρο του κορμιού μου
πάντοτε ένα μικρό παιδί πονάει και κλαίει...


Βύρων Λεοντάρης

Ψυχοστασία [Ποιήματα 1949-2006]  /  Εκδόσεις Ύψιλον


Παρασκευή 1 Μαρτίου 2024

Μια ξεχασμένη εποχή - Μαρία Χρονιάρη

Άλλο ένα καλοκαίρι μεγάλωσε ανήλιαγο
στο μπαλκόνι μου
κι ακόμα δεν ξημέρωσε
εκείνος ο Αύγουστος που μου είχες τάξει

Κι όμως
υπήρξαμε μαζί

εν δυνάμει άγιοι


Μαρία Χρονιάρη

Αγέννητη γη  /  Εκδόσεις ΣΟΚΟΛΗ


Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2024

Αλληλοεξυπηρετήσεις - Τάσος Λειβαδίτης

Κι αν έμεινα πάντα νέος είναι γιατί η λησμονημένη γυναίκα,
που τόσες φορές μίλησα γι’ αυτήν,
περνάει κάθε βράδυ στο βάθος του δρόμου,
σβήνοντας με το μακρύ αναχρονιστικό της φόρεμα
όλο μου το παρελθόν.


Τάσος Λειβαδίτης 

Εγχειρίδιο Ευθανασίας  /  Εκδόσεις Κέδρος

Κυριακή 25 Φεβρουαρίου 2024

ΗΘΕΛΑ ΗΘΕΛΕΣ - Νίκη Κωνσταντοπούλου

Ήθελα πολύ να σ’ ακουμπήσω,
να σε γευτώ με το σάλιο μου,  
                    να νιώσω το δέρμα
       που μυρίζω στον ύπνο μου.
Ήθελα πολύ να πάμε βόλτα
σε πολύβουες πόλεις  
με δυνατά φώτα τη νύχτα,  
          να κοπάσουν οι εφιάλτες
       της μαύρης μου θάλασσας.

Ήθελες πολύ να με συναντήσεις∙
να φιλήσεις τις ρυτίδες μου,
     Τα θλιμμένα ηλιοβασιλέματά μου.
Ήθελες πολύ το πελιδνό μου πρόσωπο
από φόβο να κάνεις να γελάσει.
           Μα διαλέξαμε δύσκολο δρόμο.

Τον έρωτα...


Νίκη Κωνσταντοπούλου 

Εγώ, απέναντι  /  Εκδόσεις vakxikon

Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου 2024

ΤΕΛΟΣ - Γιώργος Μπλάνας

Επειδή άκουγα φωνές
μέσα στη νύχτα, από παιδί,
πιστεύω πως ο άνεμος
ξέρει πώς θα τελειώσουμε
πάνω σ’ αυτήν την πέτρα.
Μα δεν μιλάει σ’ αυτούς
που δεν ακούν φωνές
μέσα στη νύχτα
κι εγώ είμαι πια ένα γέρικο πεύκο
στην άκρη του γκρεμού:
ερείπιο της σιωπής
εκείνου του παιδιού
που άκουγε φωνές
μέσα στη νύχτα. 


Γιώργος Μπλάνας
   ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ 

Εκδόσεις BIBLIOTHEQUE


Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2024

Άσμα (αποσπάσματα) - Μάτση Χατζηλαζάρου

Σήμερα νομίζω τελευταία φορά
θα σε τραγουδήσω
γιατί εσύ είσαι ο οίστρος και ο σφυγμός
και η βραχνή φωνή του έρωτα
που κρατιέται άλλοτε ψηλά
και άλλοτε βαθιά σε χορδές
έξω από κάθε γραφή [...]
η αγάπη ξεντύνει τα κορμιά
εσύ μ’ ανοίγεις παράθυρο
με κλείνεις
με στολίζεις φυτά
και τα περιποιέσαι
με μυρίζεις
με διψάς
με κρατάς [...]
εσύ αγγίζεις τα όρια
που χρωματίζουνε τα πράγματα
και τα ονόματά τους
και τη φθορά τους
τι άλλο είναι ο κύκλος
από την ίριδα του ματιού σου [...]
όταν μ’ αγαπάς
μικρή εικόνα στρογγυλή
μες στην ίριδα του ματιού σου είμαι
σ’ ένα δωμάτιο ασβεστωμένο
κοντά στη θάλασσα
άσπρο το αλάτι της
ξεραίνει άγκυρες μόλους σκοινιά
αισθάνομαι τον ήλιο μαύρο
και τα μάτια σου [...]
γιατί εσύ είσαι ο οίστρος και ο σφυγμός
και η βραχνή φωνή του έρωτα
που κρατιέται άλλοτε ψηλά
και άλλοτε βαθιά σε χορδές
έξω από κάθε γραφή [...]


Μάτση Χατζηλαζάρου  /  Ποιήματα 1944-1985  /  Εκδόσεις Ίκαρος