ΑΙΘΡΙΕΣ (VIII) - Οδυσσέας Ελύτης

Μια ιππασία στα σύννεφα
Μια κάμαρη όπου γδύθηκε κορίτσι αγαπημένο
Ένα μπουκέτο ημέρες ύστερ’ από την βροχή
Ο ήλιος
Εγώ
Που έσκαψα τόσες νύχτες να τον ξαφνιάσω
Δίνοντας μια σπρωξιά στην αναμφίβολη
Ευτυχία. 

Ναι το εαρινό απόσπασμα
Μου αφήνει την καρδιά
Μου αφήνει τη γοητεία
Να νιώθουμε πάντοτε αλλού ενώ γέρνω εδώ πέρα. 

Ω! λυγισμένη ευωδιά
Κλωνάρι κρύο παιδί νερού
Αγαθό μονοπάτι.


ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ  /  ΑΙΘΡΙΕΣ

Προσανατολισμοί  /  Εκδόσεις Γαλαξία