Κοιμόταν
πάνω απ’ τη θάλασσα.
Οι μαρμαρυγές της και τα ρέματα
τον διέσχιζαν τις νύχτες.
Με το λυκόφως, κραυγές ονείρων.
Περίμενε το φως.
Τότε ηρεμούσε.
Κι ένας ύπνος θάνατος τον κυρίευσε.
Μετεωριζόταν αέρινος, στο κρύσταλλο
του καθρέπτη της ακροβατώντας.
Ο αθέρας των κυμάτων τον έλουζε.
Τα πρωινά, ο ιδρώτας μύριζε βυθό.
Ντίνος Μιχελής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου