κι εγώ να λείπω…
Άγνωστων διαστάσεων ειρμός
Άγνωστος τόπος.
Εδώ που κατοικώ
τ' απάνθισμα απ' τα λόγια σου
στέρεα προβάλλει.
Τις έντονες αντιρρήσεις μετρώ
κι όπου με βγάλει η απουσία
σταυρωτά θα πνίγομαι.
Ένα της νύχτας φιλί
Μονάκριβο δώρο
Σε τούτη την έρημο
δροσοσταλιά ακουμπάω.
Ένα…
κι ύστερα μιλιούνια ανεξήγητα
στην καρτερία της Αγάπης…
Μαρία Ανδρεαδέλλη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου