της εναπομείνασας ανθρωπιάς
ανάμεσα σ’ ένα άτολμο πλήθος
που μέσα στο δάκρυ του
κρύβει το δύσβατο τώρα
και κεντάει στο άλγος του
προσμονή κι ικεσία
εκεί θα με βρεις
να αμύνομαι σθεναρά
ως έσχατος στίχος.
Μαρία Αργυρακοπούλου
"Αποτυπώματα στο πουθενά"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου