Μια θύμηση - Περικλής Κοροβέσης

Σε ευχαριστώ για αυτό το τυχαίο αγκάλιασμα.
Στάθηκες γυμνή και το σκοτεινό μου υπόγειο γέμισε φως.
Ο κόσμος γέμισε ομορφιές και ανθισμένους κήπους.
Και κράτησε όσο έπρεπε να κρατήσει.
Μετά χάθηκε.
Επικαλέστηκες σοβαρούς λόγους.
Το δέχθηκα απλά.
Σε θυμήθηκα χθες ακούγοντας
ένα άλτο σαξόφωνο από τον Τσάρλι Πάρκερ.
Σε είδα να περπατάς πάλι στο δωμάτιο
για να έρθεις κοντά μου.
Μια λεπτομέρεια ήμουν στην ζωή σου.
Μπορεί και να την ξέχασες.
Δεν πειράζει.
Θυμάμαι εγώ.


Περικλής Κοροβέσης  /  "Παράπλευρες καθημερινές απώλειες"