Σιωπή
είναι ένας πόνος που αρχίζει
Από το στήθος
Σαν
μοναξιά.
Το μεσημέρι κιτρινίζει
Ρημάζει το δέρμα μου
Μπαίνει μες στο μυαλό.
Σκόνη σηκώνεται, τα τζάμια στάζουν
Η προσπάθεια αιμορραγεί.
Στηρίξου πάνω μου – είπα στον καθρέφτη.
Θα σε κρατήσω.
Αλέξανδρος Ίσαρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου