να κρατάς ολάνοιχτο αυτό το χαμόγελο
π’ αντανακλά καθάριο φως της μέρας
και χαρίζει λιακάδα
στις σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων
Να θυμάσαι
μη το εγκαταλείψεις
στην πρώτη λυπημένη φθινοπωρινή ψιχάλα
στην προκυμαία κάποιου νυχτερινού λιμανιού
ή στην αποβάθρα κάποιου πνιγηρού σταθμού
Υπερασπίσου αυτό το χαμόγελο
που ισορροπεί στην άκρη των χειλιών σου
μέχρι τέλους
σήκωσέ το ψηλά να ακουμπήσει στ’ αστέρια
Αυτό το χαμόγελο γεννά της ζωής το σκίρτημα
το τραγούδι της χαράς και του ονείρου
φύλαξέ το βαθιά μες τα λευκά σου δόντια
μη τύχη και στ’ αρπάξουν
γιατί θα χαθεί το τελευταίο οχυρό
ελπίδας, ανθρωπιάς, αγάπης….
Δημήτρης Τσικριτέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου