…
Εγώ είμαι της θύελλας
γι’ αυτό σ’ αγαπώ
είμαι της λαίλαπας
γι’ αυτό σ’ αγαπώ
είναι που εντός μου είσαι η δίνη
είναι που έσπασες τον άξονα
που κράταγε την τάξη
κι όλα γίναν ιαχές
νικηφόρα έξαλλα φωνήεντα
γι’ αυτό σ’ αγαπώ…
Ω αρπίστρια του νου μου
στις φλέβες μου άπιαστη σαΐτα
σαν με κοιτάζεις.
Τι βουητό βυθού
Τι έλξη στο λαβύρινθό μου
τ’ όνομά σου.
Στο κρυφό χώμα μου
τ’ άγιο τ’ απάτητο
τ’ αχνάρι που άφησες, η λάρνακά μου.
Λες τον έρωτα δεσμώτη
Λέω τον έρωτα λυόμενο
Ο ένας καταπάνω τ’ αλλουνού
για τράκο κίνησαν οι δυο κουρσάροι
Άμοιρη δεν τόξερες
που ήμουνα γυάλινος
Πως θα γινόμουν θρύψαλα
Πριν καν με αγγίσεις.
Έκτωρ Κακναβάτος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου