ο κρύος χειμώνας κρύωσε,
η ανάσα του ψυχράθηκε
πιο πολύ -
έφτασε ως τους αδιέξοδους κύκνους,
που μοιάζουν με βάρκες
στα θαλασσινά βουνά.
Θυμήθηκα ότι έβρεξες
τα πόδια σου
μπροστά μου κάποτε
με αληθοφανή και περήφανο τρόπο.
Τότε,
σε άρπαξα απ' το κορμί
και σε ανάγκασα να υποφέρεις για μένα,
με τον μικρό σου εαυτό,
μια έκπτωτη εξουσία.
Στεκόμουν μπροστά σου,
ήσουν κρύος χειμώνας που έτρεμε
και
μία έλαμψη της πρόσοψής σου.
Αλεξία Βίκτωρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου