Αναρωτιέμαι
- κι ας θαρρώ πως σε ξέρω από πάντα -
αν είσαι ποίημα
κάτι από μένα
που βρήκες στ’ αζήτητα
ή απλά ένα άστατο σύννεφο.
Αναμφίβολα πάντως
κι ύστερα από τόσες φορές
που αλλάξαμε σώματα
ακόμα και η πιο μυστική σου ανάσα
αφθονεί
στο ιερό
του κοινού μας ναΐσκου.
Τάκης Τσαντήλας
"ΥΣΤΕΡόΓΡΑΦΑ με παραλήπτη"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου