Γυρνώ το κλειδί στην πόρτα
και παίρνω το πρώτο βιβλίο
που δεν λέει τίποτα.
Κι’ άξαφνα εκεί που διαβάζω,
απαλαίνει η ατμόσφαιρα γύρω μου’
γαλανίζει ανεπαίσθητα.
Έχεις μπει στο δωμάτιο χωρίς να χτυπήσεις.
Όλα γίνονται διάφανα.
Προχωρείς μ’ ένα πέπλο ουρανού
στο κεφάλι σου.
Νικηφόρος Βρεττάκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου