Φθινόπωρο
ήσυχο, αφηρημένο
- τα φύλλα θα ’λεγες πέφτουν
από μιαν άλλη ζωή
και μόνο τα χρυσάνθεμα επιμένουν,
σαν τις πλάνες μας.
Είμαι μόνος, η κάμαρα άδεια
και δεν έχω παρά ένα μοναδικό στόμα
για τόσα χαμένα πράγματα.
Τάσος Λειβαδίτης
"Εγχειρίδιο ευθανασίας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου