τους ματωμένους πόθους μου ανάλαφρα
στον ίσκιο των κυμάτων σου
κοίμισε κι απόψε!
Ω! γαλάζια θάλασσα
εφηβική λαχτάρα
πως φύλαγε το κύμα σου
την παιδική χαρά μου.
Στη ρίζα της κουκουναριάς
το δείλι ξεχασμένος αγνάντευα
πως χτένιζες τον ήλιο γιό σου!
Ω! γαλάζια θάλασσα
μητέρα της ψυχής μου
τους ματωμένους πόθους μου
νανούρισε κι απόψε!
Κώστας Κολλημένος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου