σκάβουν το χώμα γυμνά
για να θάψουν το σπόρο απριλιάτικου ρόδου
φιλιωμένα με την επαφή κατοπινών σκουληκιών
που ροκανίζουν το παρόν
με εξόριστους φόβους
Τα χέρια που γερνούν πρόωρα
βυθίζονται σε πληγές αρρώστων
ιδρώτα, εκκρίματα και αίμα
μελετούν την ιερή σωματογραφία
σε ουλές κομμένων στηθιών
ματώνουν τα αγκάθια της τριανταφυλλιάς
στο ξύδι της πλύσης των νεκρών
Και κάπως έτσι γεννιούνται
τα παραμυθητικά νανουρίσματα
Όταν μ αυτά τα χέρια σε αγγίζω
Μην αντιδράς στην τραχύτητα
Και στα σημάδια της φωτιάς
Χέρια που θέλγονται από υπόγεια θαύματα
Να τα αγαπάς
Κατερίνα Π. Ηλιοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου