Όταν έκλεισε η πόρτα - Αθανασία Δρακοπούλου

 

Τα ταξίδια του μυαλού δεν κοστίζουν πολύ.
Κοστίζουν υπερβολικά. 
Σχεδόν πάντα επικίνδυνα γοητευτικά. 
Μία σηκωμένη γροθιά.
Που σπάει με συρφετό αιθέρα σε χιλιάδες απογοητεύσεις. 
Βλέμμα άγριο θεριό νηστείας. 
Κατασπαράζει ομορφιά και τελειότητα. 
Στόμα θολό σβησμένη ψυχή. 
Κι εσύ φονεύεις κομμάτια από τα κομμάτια της ουσίας σου. 
Μονάκριβη, αθώα, ραγισμένη ασπίδα μοναξιάς. 
Γη μου πατρική, σκοτάδι υπέρλαμπρο. 
Δύο σφαλίζουν οι οφθαλμαπάτες. 
Τρείς τις τυφλώνεις. 
Πότε δεν ήμουν πιο ελεύθερη,
παρά μόνο μέσα στους σπαραγμούς μου. 
Πότε δεν ήμουν πιο γυμνή,
απ' την έλευση ενός προπληρωμένου τέλους. 
Ο Έρωτας μικροκλοπή ή υποχρεωτική κατήχηση; 
Ο Έρωτας η αιτιολόγηση της καθημερινής εγκατάλειψης. 
Ο Έρωτας, εξ' ορισμού η διαιώνιση του πόνου. 


Αθανασία Δρακοπούλου