Λακωνικόν - Οδυσσέας Ελύτης

O καημός του θανάτου τόσο με πυρπόλησε, 
που η λάμψη μου επέστρεψε στον ήλιο. 

Κείνος με πέμπει τώρα μέσα στην τέλεια σύνταξη 
της πέτρας και του αιθέρος 

Λοιπόν, αυτός που γύρευα, είμαι. 

Ω λινό καλοκαίρι, συνετό φθινόπωρο 

Χειμώνα ελάχιστε 

H ζωή καταβάλλει τον οβολό του φύλλου της ελιάς 

Και στη νύχτα μέσα των αφρόνων μ' ένα μικρό τριζόνι 
κατακυρώνει πάλι το νόμιμο του Ανέλπιστου. 



Οδυσσέας Ελύτης  /  "ΕΞΙ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΥΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ"