περνάνε και κρεμάνε τα τραγούδια τους
δεμένα με χρωματιστές κορδέλες
σαν τάματα σε κάποια
Παναγία τάδε, τη θαυματουργή.
Ο ποιητής κουβαλάει
την πόρτα στην πλάτη
και σωπαίνει.
Θα τόνε δεις καμιά φορά λοιπόν,
να περπατάει σκυφτός
ή να περνάει με το πλάι τα στενά,
και κείνο το κάγκελο
στραβωμένο,
αφήνει βαθιά χαρακιά
πάνω στην άσφαλτο.
Τζένη Μαστοράκη / "Το σόι"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου