Θυμάμαι - Παυλίνα Παμπούδη

Κάθομαι στο σαλόνι φρόνιμα.
Στο αναπαυτικό κεφάλι μου.
Ξεφυλλίζοντας κάτι.
Να αναγνωρίσω εκείνο το μισό κορίτσι
στη φωτογραφία.
Χίλια εννιακόσια εξήντα έξη. Χμ.
Πιο ύστερα, θυμάμαι.
Τρόμαξα πολύ κι έγινα δύο.
Το ένα να περνάς το χειμώνα σε νάρκη.
(κι είναι πάντοτε χειμώνας)
Τ’ άλλο γράφει.


Παυλίνα Παμπούδη  /  "Καρτ Ποστάλ"