Η λέξη που λείπει - Μαρία Στρίγκου

Μερικές φορές
όταν η απαντοχή μου σώνεται
τα βάζω με τους ανέμους.
Θαρρώ πως αυτοί ευθύνονται
για τις σιωπές.
Κι ύστερα, αφού αρμέξω με βία
τους αχούς του σύμπαντος
- κι εσύ πουθενά -
αφήνομαι να βουλιάξω αργά
στων οριζόντων το ράγισμα
ψάχνοντας απεγνωσμένα ν’ ακούσω
τη λέξη που λείπει.


Μαρία Στρίγκου 

"Ν’ ακούσω τη λέξη που λείπει"