Ανάσα μονάχα - Τάκης Τσαντήλας

Δεν ήταν η λήθη  
μήτε η μνήμη
που θρόιζε
στ’ ανοιχτά του απείρου∙
ανάσα μονάχα
τρυφερή και απρόσωπη
ανάσταση σιωπών
στον κυρίως ναό
της αγάπης.


Τάκης Τσαντήλας

"Σεπτά κι ανερυθρίαστα"