η συγκίνηση είναι
και τη στιγμή που την αγγίζεις
μάλλον σε αγγίζει
χάνεται σαν πομφόλυγα
με έχεις ντύσει ήδη με πολλά
σε γοητεύει η ομίχλη
και ζυγίζεις τη δική σου εικόνα
με το σταγονόμετρο
έχεις ήδη εκτεθεί απέναντί μου
τι φοβάσαι;
η ομίχλη έχει ένα σημαντικό μείον
δε διαθέτει αφή
και μ' εσένα ξέρω
πως έχω ανάγκη να σ’ αγγίξω
ακόμη και με τα μάτια κλειστά,
χωρίς να σε βλέπω πως είσαι
αναρωτιέμαι τι να σε κάνω
εσύ φοβάσαι
εγώ σε φοβάμαι
Εύη Σουρτζίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου