Πυρωμένη πέτρα - Αργυρώ Λιοδήμου

Χάνεσαι αργά μέσα στο χρόνο.
Σκόνη που μπαίνει στα μάτια και πονά
Απομακρύνεσαι.
Παλιά καταιγίδα.
Φυγή δίχως ελευθέρωση. 

Ξεμακραίνεις όπως το πρόσκαιρο γέλιο
ενός ουράνιου τόξου.
Κι όμως
ανάγλυφο ποτάμι
σε διακρίνω. 

Σύννεφο
πάνω από τα σύννεφα.
Αστέρι
κάτω από τα αστέρια.
Αναστεναγμός
μες στους ανέμους. 

Κι εγώ
Εδώ κάτω.
Μια πυρωμένη πέτρα.


Αργυρώ Λιοδήμου  /  "Συναντήσεις"