Εν
μέσω ηδονών
από καιρό κοιμάται το κορμί.
Απέδρασε,
σαν την ομίχλη που κατέβηκε πυκνή,
μες την κοιλάδα με τα χιόνια.
Τα μάτια γέμισε με τρυφερό αγιάζι.
«Θα σηκωθώ»
είπε.
Κι έμεινε εκεί,
τον άγριο χειμώνα να θυμίζει.
Δημήτρης Φαφούτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου