Και μη νομίζεις πως φοβάμαι
την απουσία σου
ή την φλύαρη σιωπή
της ερημιάς μου.
Την ποίηση φοβάμαι
και εκείνους τους στίχους μου
που χορεύουν ανυπεράσπιστοι
μπροστά στα έκπληκτα μάτια σου.
Μα πιο πολύ φοβάμαι
το θλιμμένο σου βλέμμα
και το πάθος σου να αναζητάς
ανθισμένες αμυγδαλιές
ακόμα και τα καλοκαίρια.
Βασίλης Τσακίρογλου / "Της οργής και του έρωτα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου