Η δίνη - Πρόδρομος Μάρκογλου

Το κενό όλο μεγαλώνει
ανεβαίνει στην οροφή,
κατεβαίνει στο πάτωμα,
στριφογυρίζει,
γίνεται δίνη μάς παρασέρνει
στο κέντρο της περιστροφής
και πια δεν ξέρεις
αν είσαι αυτός που έφυγε
ή αυτός που έχει μείνει.


Πρόδρομος Μάρκογλου