Αν
η βία της βροχής
στο λεπτό το τζαμάκι του φόβου
χαράξει φλέβες και ποτάμια,
κάποιος θα κοιμήθηκε κλαίγοντας.
Ο αντίλαλος ενός παιδιού
που ψάχνει λιγοστό μπλε
για χαρταετό,
για πατρίδα, για ότι ~
αν θυμίζει εσένα πριν τη μεταφώνηση,
κάποιος άφησε μπόσικο το σχοινάκι
κι εν τέλει δεν κοκκίνισε η πίσσα του δρόμου.
Αν είχα άλλη μέρα γεννηθεί,
αν δεν σπαρτάραγα στο αλάτι
και στην άμμο,
αν στο ζύγι μας κέρδιζαν λιπόσαρκες χαρές
θα 'ταν μιαν άλλη τώρα
να παιδεύει το χαρτί,
να το προδίδει,
να το στύβει σαν μαινάδα ~
κι η Ανία τα ''αν'' της όλα θα έκρυβε
στεγνά μες στην κοτσίδα.
Ένα βράδυ λέω ~
πριν το μεγάλο ύπνο~
να λυθούν οι πιθανότητες.
Μαρία Κρασοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου