Διάλογος πρώτος - Νίκος Καρούζος

Σα να μην υπήρξαμε ποτέ 
κι όμως πονέσαμε απ' τα βάθη. 
Ούτε που μας δόθηκε μία εξήγηση 
για το άρωμα των λουλουδιών τουλάχιστον. 
Η άλλη μισή μας ηλικία θα περάσει 
χαρτοπαίζοντας με το θάνατο στα ψέματα. 
Και λέγαμε πως δεν έχει καιρό η αγάπη 
να φανερωθεί ολόκληρη. 
Μία μουσική 
άξια των συγκινήσεών μας 
δεν ακούσαμε. 
Βρεθήκαμε σ' ένα διάλειμμα του κόσμου 
ο σώζων εαυτόν σωθήτω. 
Θα σωθούμε από μία γλυκύτητα 
στεφανωμένη με αγκάθια. 
Χαίρετε άνθη σιωπηλά 
με των καλύκων την περισυλλογή 
ο τρόμος εκλεπτύνεται στην καρδιά σας. 
Ενδότερα ο Κύριος λειτουργεί 
ενδότερα υπάρχουμε μαζί σας. 
Δεν έχει η απαλή ψυχή βραχώδη πάθη 
και πάντα λέει το τραγούδι της υπομονής. 
Ω θα γυρίσουμε στην ομορφιά 
μία μέρα... 
Με τη θυσία του γύρω φαινομένου 
θα ανακαταλάβει, η ψυχή τη μοναξιά της. 


Νίκος Καρούζος   -  "Διάλογοι"