Ακροτελεύτιο - Μαρία Κρασοπούλου

Πάμε να φύγουμε. 
Εδώ η ξαστεριά δεν γίνηκε ποτέ. 
Μια μπόρα αφύσικα παρατεταμένη 
πότισε την κεφαλή των άστρων 
κι απόκαμε είδε κι απόειδε 
νεφοσκεπής μιαν ευχή. 

Της είχες παραγγείλει 
να γενεί ο κόσμος αγκαλιά. 
Να φορέσει χαμόγελο χωρίς αναιρέσεις. 
Τώρα ξέρεις πως στα παιδιά δε πρέπει να λες παραμύθια 
γιατί κάποτε μεγαλώνουν 
κι έρχεται η αλήθεια με την βαριά πατούσα της 
σαν τον μούστο να κάνει το τσαμπί των ονείρων. 

Όχι κρασί, 
όχι γλυκό, 
ιδρώτας κι αίμα την κινεί τη μηχανή του κόσμου. 
Πάμε να φύγουμε. 
Εδώ η ξαστεριά δεν ήταν για να γίνει. 


Μαρία Κρασοπούλου  -  "Το ύστερα του κόσμου"