Κι ό,τι μ' απόμεινε απ' το πέρασμά σου
σιγά - σιγά ο χρόνος το λειαίνει
σαν ένα βότσαλο της ποταμιάς.
Μονάχα πια για τ' όνομά σου
είμαι σίγουρος.
Κι όλο το λέω, το ξαναλέω
μπρος στη θάλασσα
μήπως και κάποια νύχτα,
όταν μας πνίγουνε
τα σύρματα κι η πέτρα,
το χρειαστώ σα λέξη σωτηρίας
κι ανακαλύψω αιφνίδια
πως κι αυτό έχει σβήσει.
Τίτος Πατρίκιος - "Λυσιμελής πόθος"
Θα περάσουν από πάνω μας όλοι οι τροχοί / στο τέλος τα ίδια τα όνειρα μας θα μας σώσουν – Νίκος Καρούζος
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021
Συλλαβές - Τίτος Πατρίκιος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου