Μονότονο
χρώμα ο γυρισμός.
Άλλοθι, στην εχθρική συμφιλίωση που συνταιριάσαμε
στην ξεχασμένη απλότητα της μοναξιάς.
Μεγαλόπρεπο χάρισμα Φθινοπώρου, η αμφιβολία,
στην άδεια ζωή μας, υποθάλπει λύπη.
Βλέμμα μπροστά σε άβγαλτες ώρες,
φθαρμένες στο τίποτα του χρόνου,
σε οδούς, αναμνήσεις!
Αναπολεί, ευωδιές λουλουδιών σε ακροποταμιές,
χωρίς το γκρίζο του δρόμου, με τόσες λακκούβες,
άναρχα,
βγαλμένες από θλιβερό κάδρο.
Γιώτα Τριανταφύλλου / Κατάθεση ψυχής / Εκδόσεις Διάνοια
Πρέπει
να 'ναι δύσκολη
η δουλειά του ποιητή.
Προσωπικά, δεν το ξέρω.
Εγώ σ' όλη μου τη ζωή
έγραφα μόνο
κάτι μακριά, απελπισμένα γράμματα
για τις άνυδρες συνοικίες,
τα 'κλεινα σε μπουκάλια
και τα πετούσα στους υπόνομους.
Τζένη Μαστοράκη
Διόδια /
Εκδόσεις Κέδρος
Θέλω
να μάθω
να σου γράφω
σαν πιωμένη
σαν να είμαι
τέρμα από σένα μεθυσμένη
να έχω το θράσος
να σου πω
να,
πάρε,
σου ξεγυμνώνω την αλήθεια
πιες με
απ’ το χαρτί και το μελάνι
σ’ αυτό το κουρελόχαρτο
είναι όσα θέλω να σου πω
αυτή μάλιστα
θα έλεγα μια κάπως ακατέργαστη
από έρωτά μου αλήθεια
τα άλλα να ‘χαμε με να λέγαμε δηλαδή
με πνίγουν
Γιάννα Κουκά
Τραύμα εξοφλήθηκε / Εκδόσεις Ενύπνιο
Ποτάμι,
να δεις!
Πλημμύρησε η νύχτα.
Πήρε την κουβέρτα
που με σκέπαζε,
μαζί.
Ποτάμι, να δεις!
Τα βλέφαρα δε μπόρεσαν
να κρατήσουν
την ορμή.
Εμμανουέλα Νινιράκη
Ραφές και ράμματα (Ποιητικό σημειωματάριο) / Αυτοέκδοση
