Ο ποιητής - Τζένη Μαστοράκη

Πρέπει να 'ναι δύσκολη
η δουλειά του ποιητή.
Προσωπικά, δεν το ξέρω.
Εγώ σ' όλη μου τη ζωή
έγραφα μόνο
κάτι μακριά, απελπισμένα γράμματα
για τις άνυδρες συνοικίες,
τα 'κλεινα σε μπουκάλια
και τα πετούσα στους υπόνομους.


Τζένη Μαστοράκη

Διόδια  /  Εκδόσεις Κέδρος

Αποδημίες - Ευαγγελία Τάτση

Ένα σμήνος πουλιά
που έχασε τον δρόμο του
βρίσκεται τώρα μέσα στο κεφάλι μου∙
άκου, μου λένε
αυτός ο άχρηστος άνεμος
δεν βγάζει πουθενά
έξω δεν έχει βορρά
ούτε και νότο
καλύτερα εδώ στη λιμνοθάλασσα∙
ας είναι.


Ευαγγελία Τάτση 

Φυτά εσωτερικού χώρου  /  Εκδόσεις Βακχικόν 

Σαν άλλοι - Τάκης Τσαντήλας

Θα ξανασμίξουμε ίσως
σε κάποια
απ’ τις απρόσμενες μεταβολές του καιρού
από ανάγκη να κατευνάσουμε τη συννεφιά
που μας φράζει την όραση
ή από επιθυμία να διασχίσουμε
παρέα τη νύχτα μας
σαν άλλοι ωστόσο
ξένοι κι απόμακροι
ακροβατώντας ασυναίσθητα στο κενό
με μια έκδηλη συστολή
και μια παγερή αμηχανία
να διαπερνάει βαθιά τα αγγεία μας
μην ξέροντας τι να πούμε
πώς να το πούμε
αδυνατώντας να αντικρύσουμε
τόσα πράγματα
τόσα θέματα
τόσα ποιήματα
που δεν τολμήσαμε ν’ αγγίξουμε
- κατ’ ουσίαν - ποτέ.


Τάκης Τσαντήλας 

Ενθύμια Κίρκης  /  Χρόνος Εκδόσεις

Θα με βρεις - Βασίλης Τσακίρογλου

Γιατί απορείς, όταν σου λέω
πως δεν χάνομαι σε τοπία κατακλυσμού! 

Όταν με επιθυμήσεις, αναζήτησέ με
στο ανοιξιάτικο χαμόγελο
του κάστρου της Μονεμβασιάς
και στο μελαγχολικό φθινόπωρο
της λαγνοπόθητης Μονμάρτης.
Στην νωχελική παλίρροια
των νερών του Ευρίπου
και στα λυπημένα βλέμματα
τω δειλινών της Λευκάδας.
Στην απροσποίητη τρυφεράδα
του χιονολάτρη Παρνασσού
και στο κρυφό ακρογιάλι
στα πόδια του Ελικώνα.
Στα βουβά σφυρίγματα των
τρένων πουν δεν έφυγαν
και στη φλυαρία των πουλιών
της διπλανής λεύκας. 

Να ξέρεις,
είμαι κρυμμένος απρόσεχτα
στο ανάγλυφο αρχιπέλαγος των ματιών σου
για να με βρίσκεις εύκολα
πάνω στην ερημιά που αφήνουν τα κύματα
ανάμεσα στο πλοίο που φεύγει
και στο πλοίο που έρχεται. 


Βασίλης Τσακίρογλου 

Άλφα όπως Αγαπώ  /  Χρόνος Εκδόσεις

Κάπως ακατέργαστη - Γιάννα Κουκά

Θέλω να μάθω
να σου γράφω
σαν πιωμένη
σαν να είμαι
τέρμα από σένα μεθυσμένη
να έχω το θράσος
να σου πω
να,
πάρε,
σου ξεγυμνώνω την αλήθεια
πιες με
απ’ το χαρτί και το μελάνι
σ’ αυτό το κουρελόχαρτο
είναι όσα θέλω να σου πω
αυτή μάλιστα
θα έλεγα μια κάπως ακατέργαστη
από έρωτά μου αλήθεια
τα άλλα να ‘χαμε με να λέγαμε δηλαδή
με πνίγουν


Γιάννα Κουκά

Τραύμα εξοφλήθηκε  /  Εκδόσεις Ενύπνιο

Έπαρση του μεσημεριού - Κώστας Παπαγεωργίου

Μάταιη επιμονή∙ ν’ αναρριχάται στου ίσκιου του
την πιο ψηλή κορυφή το μεσημέρι. Τυφλά
ν’ ακροβατεί χωρίς ν’ αγνοεί του εγχειρήματός του
τη ματαιότητα. Καλά γνωρίζοντας πως στη φρενήρη
ακινησία της μιας στιγμής, μες στην καρδιά του
αιμορραγώντας φως θα τσακιστεί.


Κώστας Παπαγεωργίου

Η λύπη των άλλων  /  Εκδόσεις Κέδρος
 

Χείμαρρος - Εμμανουέλα Νινιράκη

Ποτάμι, να δεις!
Πλημμύρησε η νύχτα.
Πήρε την κουβέρτα
που με σκέπαζε,
μαζί.

Ποτάμι, να δεις!
Τα βλέφαρα δε μπόρεσαν
να κρατήσουν
την ορμή.


Εμμανουέλα Νινιράκη

Ραφές και ράμματα (Ποιητικό σημειωματάριο) / Αυτοέκδοση