την πιο ψηλή κορυφή το μεσημέρι. Τυφλά
ν’ ακροβατεί χωρίς ν’ αγνοεί του εγχειρήματός του
τη ματαιότητα. Καλά γνωρίζοντας πως στη φρενήρη
ακινησία της μιας στιγμής, μες στην καρδιά του
αιμορραγώντας φως θα τσακιστεί.
Κώστας Παπαγεωργίου
Η λύπη των άλλων / Εκδόσεις Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου