Έπρεπε να ξεφύγω, αλλιώς ήμουν χαμένος,
αλλά ο άγνωστος του σταθμού με περίμενε κιόλας
στην άκρη του ταξιδιού μου.
Ποιός άγνωστος; Ήμουν εγώ ο ίδιος νικημένος
κι άνοιγα τις πόρτες στα σταματημένα βαγόνια
κι έβγαινα απ’ την άλλη μεριά του ονείρου.
Ω θλίψη, σε μάθαμε από παιδιά,
σχεδόν πριν γνωρίσουμε τον κόσμο.
Τάσος Λειβαδίτης
Τα χειρόγραφα του Φθινόπωρου / Εκδόσεις Κέδρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου