ικέτεψε τη στέρηση
κι έκλεισε ερμητικά
τα μάτια
Να ξαναρθεί το αγέρι εκείνο το αισθαντικό
κι ως πλάνο χέρι να τη νανουρίσει
Να ξελογιάσει τις ώρες της φυγής
Στη μέθη της αναμονής να τη βυθίσει
Να εισχωρήσει στα μυστήρια της σαρκός
και σαν απελπισμένος εραστής
Άλλη μια χαρακιά ευτυχίας να προσθέσει
στο ποινολόγιο του μέλλοντος.
Στέλλα Γεωργιάδου
Μάσκα οξυγόνου / Εκδόσεις Γαβριηλίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου